Trekking, Happy Holi en Deep Purple

Inmiddels is bij jullie de zomertijd aangebroken en genieten jullie nog na van Pasen. Al hoor ik via via dat het lente/zomer gevoel nog niet echt aanwezig is..Kou, sneeuw en ijs aan de bomen langs de braasem. Ik kan jullie zeggen dat het hier wel echt zomer is! Zondag met een aantal vrijwilligers een sjiek hotel opgezocht in Kathmandu en heerlijk genoten van het bijbehorende zwembad. Het was een mooi en schoon zwembad met eindelijk weer is mooie schone toiletten en goede warme douches. Hier hebben we dan ook uitgebreid gebruik van gemaakt. Natuurlijk moet je dan wel wat duiten neerleggen om van het zwembad gebruik te mogen maken en mag je geen eigen eten meenemen, maar dat hadden we er wel voor over.

Het is al even geleden dat ik wat geschreven heb, maar laat ik beginnen met vertellen hoe de trekking was. (@Domien: Ik heb helaas geen miljoenen gewonnen, maar wel een aantal dagen kunnen genieten van een super mooi uitzicht). Mijn trekkingsweek begon om 6.00 uur ’s ochtends in Thamel, waar ik werd opgehaald door m’n gids. Dit was een 24 jarige Nepalees uit het oosten van het land, genaamd Naresh. Hij is al 4 jaar gids, maar doet al sinds 7 jaar trekkingen. In het hoogseizoen werkt/woont hij dan in Kathmandu en zodra de trekkingstijd voorbij is, gaat hij terug naar zijn ouders en vervolgt hij z’n studie: Nepali Media. Een erg ruim begrip, maar toen ik vroeg wat hij uiteindelijk wilde worden zei hij dat hij leraar Nepali wilden worden voor kinderen rond de 10/11/12 jaar.
Na de kennismaking was het tijd om op een bus te stappen voor een 9 uur durende busreis naar SyabruBesi. Vanaf dat moment ben ik een beetje ongezellig voor mijn gids geweest, want de helft van de tijd heb ik half slapend doorgebracht. De avond daarvoor was ik namelijk met een vrijwilliger wezen stappen tot 3 uur, waardoor ik een beetje moeite had om m’n ogen open te houden. Tijdens de busrit hadden we mooie uitzichten over berghellingen, maar die had ik dus grotendeels gemist. Echt een prettige reis was het niet, erg hobbelig, warm, krap en er waren veel stops. Het was een local bus, wat betekent dat hij overal stopt om locale bewoners op de bus te laten. Het is niet ongewoon om dan hele zakken rijst, ijzeren platen of stenen mee te nemen en het duurde daarom wel eens wat lang..voordat die spullen allemaal op het dak van de bus liggen..pff. Ook de kip en de geit mochten gewoon mee. Het laatste deel van de busreis vond ik wel wat spannend. We reden in een gedeelte waar elk jaar landslides ontstaan. In deze gebieden zijn de wegen erg slecht, onverhard, en rij je soms letterlijk nog geen 10 cm bij de afgrond vandaan. Ik heb een paar keer m’n adem ingehouden, maar aangezien ik jullie nog kan schrijven, heb ik het allemaal overleefd.
Na de busrit was het tijd om nog wat te relaxen en avond te eten. Daarnaast kreeg ik die avond uitleg over de komende dagen. M’n gids vertelde me dat hij ook m’n rugtas ging dragen. Hij gaf daarbij wel nadrukkelijk aan dat ik alle ‘not necessary things’ in het eerste hotel moest achter laten. We gingen namelijk maar 6 dagen echt lopen, dus ik had niet veel kleren nodig. De spullen die ik niet nodig had kon ik achterlaten en na de trip weer ophalen. Uiteindelijk had ik nog bijna een tas vol en kwam hij de volgende morgen aan met een tasje van 2 kg haha. Dat ging er bij mijn tas bij, waarna we konden starten.
De eerste twee dagen waren het zwaarst. Het waren tochten van 5-6 uur lopen, waarbij we veel moesten stijgen. We liepen op onverharde bospaadjes en rots trappetjes. Af en toe moesten we stoppen voor ezels, die rijst vervoerden voor de locale bewoners. De plantenbegroeiing bestond uit de pineapple and banana trees, bamboe, brandnetels en jaja de marihuanaplant. De wandelroute bevond zich naast een rivier, wat mooi uitzicht gaf op watervalletjes. Verder wat vogels en een aap gezien, wat qua wildlife niet echt spectaculair was. Maargoed ik was al snel tevreden, want ook al waren de hoge bergtoppen nog niet te zien, kon ik toch al genieten van de voorheuvels.
Vanaf dag 3 en 4 ging het bos/jungle landschap over in rots en graslandschap. Daarnaast vertelde de gids dat we nu langs dorpjes liepen waarbij vooral het Boeddhisme gevolgd wordt. De huizen werden anders, platte daken met veel muren gemaakt uit kleine stukken rotsen. Waar het boeddhisme leeft, zijn ook veel tempels te vinden. Deze zijn niet zo mooi als in de Kathmandu vallei, maar zijn gemaakt van bijelkaar gezochte stukken rots, waarin teksten gegrafeerd zijn. Dit is zo, omdat ze gewoon niet makkelijk aan andere materialen kunnen komen. Die zouden gebracht moeten worden door ‘porters’ en dat maakt het erg duur. Ondanks de eenvoud, vond ik ze wel mooi. Via Langtangvalley liepen we op dag 4 naar Kyagjin Gompa. Dit was het eindstation. De tocht was niet zwaar en duurde maar 3 uur. We bevonden ons daarna op een hoogte van 3800 m. Vanaf de 3000 m kan je hoogteziekte verschijnselen krijgen. Denk aan kortademigheid, hoofdpijn en duizeligheid. Qua ademhaling kon ik inderdaad merken dat ik te kort kwam zodra we stukken moesten stijgen. Dit voelde heel anders aan als in het begin van de tocht. Verder gelukkig geen last gehad. Ik had eigenlijk meer last van de kou, met name ’s nachts. Het is best apart hoe snel de temperatuur kan veranderen. Op 2300 meter was het nog lekker om in een shirt met korte mouwen te lopen en op 3800 meter liep ik met 2 truien en een windjack aan. ’s Nachts sliep ik met een muts op, wanten aan, in m’n slaapzak met daarover ook nog een deken. Het vroor ’s nachts en er was natuurlijk geen verwarming in de slaapkamer. Dit was minder, maar het uitzicht dat ik er voor terug kreeg was het zeker waard. Inmiddels bevond ik me op geringe afstand van grote witte bergtoppen. Iets was ik nog nooit eerder van zo dichtbij heb gezien. Ik had heel helder weer, waardoor ze mooi afstaken tegen de blauwe lucht. Super!! Ik kon wel blijven kijken. Op facebook staan wat foto’s, misschien dat het ook nog lukt om hier wat te plaatsen.
Vanaf dag 5 was het rustig aan weer teruglopen. Hierbij volgde we dezelfde route als op de heenweg. Sommige reizigers willen daarom de langtang trekking niet doen, ze vinden het zonde om 2x hetzelfde te zien. Maar geloof me, ook de 2e keer verveelt het uitzicht nog niet.
Het eten tijdens de trekking was erg lekker. Mijn maaltijden bestonden o.a. uitpancakes, Tibetaans bread met double omelet, mixed fried rice, mixed spaghetti, mixed macaroni, veg. Curry, dal bhat, Sherpa soup en ik heb één keer de marsmomo genomen. Het is wel zo dat hoe hoger je komt, hoe prijziger het eten wordt. Ook dit wordt allemaal aangevoerd door porters en dat maakt het duur. Ook heb ik yakcheese en fresh yakcurd gegeten. Ik ben zelf niet echt een kaas eter, maar als ik een aantal Duitse trekkers moest geloven, was het even lekker als echte Gouda kaas.
Op dag 7 bereikten we rond 12 uur het eerste hotel weer een was het tijd voor een heerlijke warme douche. De eerste 2 dagen had ik ook wel gedoucht, maar boven in de bergen vond ik het te koud worden en op de terugweg was er te weinig zon om de solarshower te doen werken. Daarna was het nog even ontspannen en de volgende dag weer terug met de bus.

Zodra ik terug was van de trekking kreeg ik jammer genoeg slecht nieuws te horen. De fysiotherapeut die ik nu ruim een maand aan het opleiden ben, heeft haar baan opgezegd. Ze vond de reistijd van Kathmandu naar Bhaktapur te lang en ze kon een baan krijgen als lerares. Iets wat ze toch makkelijk vond dan fysiotherapie. Dit bericht viel wel even tegen, ik had aardig wat energie gestoken in het uitwerken van anatomie lessen. Nu dus allemaal voor niets. Ze werkt nog tot halverwege april en ik hoop dat er daarna een nieuwe fysiotherapeut is die het kan overnemen. Het liefst eentje met wat meer ervaring.

Verder hebben we nog een nationale feestdag gehad: Happy Holi. Dit betekende dat ik officieel niet hoefde te werken, maar er was wel een leuk dagprogramma voor de kinderen waaraan ik kon deelnemen. Het was verstandig om oude kleding aan te doen en rond 6 uur ’s ochtends al in Swarga 2 te zijn. De kinderen van Swarga 2 zouden namelijk de dag gaan doorbrengen bij Swarga 1. Aangezien er een aantal in een rolstoel zitten, was ik bevorderd tot één van de rolstoel duwers. We wilden daar voor theetijd zijn, want dat was het veiligst..waarom dacht ik? Eerst met z’n allen thee gedronken, spelletjes gedaan en ontbeten. En toen kwam het spel op gang waar het bij Happy Holi om draait. Iedereen naar buiten terwijl een aantal didi’s en vrijwilligers de voorbereidingen troffen met gekleurd poeder, waterballonnen, waterpistolen, plasticzakjes en emmers met water. Je raad het al, poeder en water gevecht met de kinderen. Het doel is iemand te raken, gevolgd door de woorden ‘Happy Holi’. Niemand ontkomt eraan en het spel wordt pas gestaakt als iedereen doorweekt is. Super gezellig, veel gelachen en ook de kinderen erg blij gezien. Daarna was het tijd voor de lunch en opdrogen in de zon. Natuurlijk kon een Nepalees spel in de middag niet ontbreken. Met z’n allen zaten we in een kring, waarbij er een bal doorgegeven moest worden. Dit werd gedaan onder tromgeroffel en als deze stopte, moest degene met de bal in z’n hand een optreden geven. Dit kon zijn acteren, zingen, dansen, een mop vertellen enz. Ook alle vrijwilligers kwamen aan de beurt. Onze optredens bestonden uit de macarena, hoofd/schouders/knie/en teen, gangnamstyle en natuurlijk ik: een Nederlandse kip uitbeelden..ach ja, leedvermaak voor de kinderen.
Daarna was het voor de kinderen film kijken en konden de vrijwilligers naar huis om te douchen. Onderweg snapte ik eindelijk wat ze met veiligheid bedoelde. Er liepen nog steeds kinderen rond die het natuurlijk wel leuk vonden om blanke toeristen te begooien met water. Toen ik dacht veilig te zijn op de laatste 100 meter voor mijn huis, kwam ik een groep jongens tegen met rood en geel poeder. Toen ik ze aan keek wist ik het meteen; nu ben ik flink de sjaak. Heb nog een poging gedaan om te rennen maar te vergeefs. Ik kreeg een dikke laag poeder in m'n gezicht en haren gesmeten. En het leuke is, dat de poeder ook één, twee, drie niet van je gezicht af gaat. Zelfs na het douchen heb ik nog met meerdere gezichtsdoekjes moeten boenen om het eraf te krijgen.
Het verhaal achter Happy Holi is dat er een god was die zijn zoon (om bepaalde redenen die ik niet weet) wilde vermoorden. Hiervoor gebruikte hij een godin met de naam Holika. Zij kon op vuur zitten zonder dood te gaan. Ze hadden afgesproken dat zij z’n zoon op schoot zou nemen en daarna op het vuur zou gaan zitten, waarbij hij zou verbranden en zij niet. Maar..ze was even vergeten dat ze alleen op het vuur kon zitten om goed te doen, en niet fout. Dus toen het eenmaal zover was, verbrak de spreuk en werd zij verbrand en de zoon niet. Dit geeft weer dat het goede altijd het kwade overwint en dat vieren ze. Waarom het water en waarom de kleuren? Ik weet het niet zeker, maar de kleuren van het vuur en het water om deze te blussen?

Verder komen m’n ouders over 6 dagen aan in Nepal en nemen zij de eerste besteding van het gedoneerde geld mee. De vracht zal bestaan uit rolstoelbanden voor verschillende maten rolstoelen. Van één rolstoel was de binnenband lek en met zoveel gaten dat het niet meer te plakken viel. Van andere rolstoelen waren de profielen van de buitenbanden volledig versleten. In Nepal zijn deze banden niet te verkrijgen en daarom zijn ze in Nederland besteld en komen zaterdag aan. Ook wordt er voor één van de kinderen een KAFO (Knee-Ankle-Foot-Orthese) gemaakt. Hopelijk is deze op tijd klaar en kan ik er een mooie foto van maken voor jullie.

En als afsluiter wilde ik nog even laten weten dat ik op facebook gepost had dat ik in Nepal een concert van Deep Purple zou gaan meemaken. We hadden de kaarten al in huis, toen in een nieuwsbericht te lezen was dat het concert werd afgelast. Er waren te veel strikes (stakingen) aanwezig, waardoor het concert niet door kon gaan. Deze is nu verplaatst naar 26 april. Gelukkig kunnen we dan en gaan we er als nog heen. Maar het is ook wel weer typisch Nepal om het zo te laten verlopen. De kaarten hoeven we niet eens in te wisselen, de kaarten van maart gelden ook gewoon voor april.

Ok, dat was het weer. See you!

XxShama