Vrije tijd & Kathmandu

Het is nu begin maart en dat betekent dat ik hier alweer 2 maanden zit. In totaal zijn er 9 weekenden voorbij gegaan en vervolg ik mijn verhaal met het weekend waar ik gebleven was, weekend 5.

In het 5e weekend van mijn verblijf in Nepal ben ik op aanraden van Lieve naar Ranikot geweest. Ranikot is een klein plaatsje ten zuiden van Bhaktapur, op een top van een berg. Je kan er bij een resort overnachten, als je dat wilt, en ze belovenje daar een mooi panorama uitzicht. Daar was ik wel voor in, dus ben ik met m’n wandelschoenen en pet op pad gegaan. Ik werd veel aangestaard onderweg, maar over het algemeen werd er door de bewoners heel vriendelijk ge-Namasté-t. Eén Nepalees die op een motor voorbij reed, stopte zelfs om te vragen of hij de tocht met me mee mocht lopen. Hij had in Ranikot een vriend met een hotel/resort en wilde me er wel heen begeleiden. Ik heb hem vriendelijk bedankt. Ik vroeg nog wel aan hem hoe ver het nog lopen was en hij zei ong. 30 minuten. Zo’n ong. 25 minuten verder vroeg ik aan een andere Nepalees of ik nog goed liep en hoe ver het nog was. Deze zei nog ong. 30 minuten. Toen dacht ik wel, ok, mezelf even opnieuw instellen..ben er voorlopig nog niet. De weg begon namelijk aardig steil te worden en m’n benen + conditie vonden het wel leuk geweest. Eenmaal 30 minuten verder kwam er nog een bocht, en nog één..en nog 5..Best een pittig tochtje, maar wel een mooi uitzicht tussendoor en ik ging nog voor die panorama-view, die moest haast wel geweldig zijn..voor al deze moeite. Eenmaal boven had ik inderdaad een uitzicht, maar die bestond vooral uit veel mist. Zag op een bord informatie staan over wat je zou kunnen zien bij helder weer..verschillende toppen van de Himalaya. Dit was voor mij helaas niet weggelegd. Ik had ruim 2,5 uur omhoog gelopen voor niks haha. Nee, het was wel een mooie tocht. De geur van de dennenaalden, de natuur en de stilte vond ik zeker de moeite waard. Op de terugweg heb ik lekker m’n MP’3 opgezet en ongegeneerd meegeplaybackd/gezongen met nummers als: She f*ckinghates me, Spice up your live en Smack my bitch up. Heerlijk, want ja..je komt in een half uur toch bijna geen mensen tegen. Na 5 uur was ik weer beneden, moe en voldaan. Verder die dag nog gegeten met de nieuwe vrijwilligers (2 nederlandse meiden) en kampvuur gehad bij het guesthouse.

De zondag ben ik met de nieuwe vrijwilligers naar Kathmandu geweest. Zij kregen de introductietour en ik ging in m’n eentje Thamel in. Daarna zou ik ze weer opzoeken rond lunchtijd bij de OR2K, een eettentje bekend onder de toeristen, waar je lekker kan eten/drinken en lounchen. Eenmaal in de richting van Thamel lopend, ging ik twijfelen of ik de weg nog wel wist. Ik was tenslotte al een behoorlijk tijdje aan het lopen en zag nog niks bekends. Een Nepalees dacht me wel even te helpen toen hij me zag twijfelen met m’n LonelyPlanet in de hand. Ik moest zo en zo lopen en dan kwam ik wel waar ik een goede broek kon kopen (want ik had hem verteld dat ik dat daar ging doen). Ik wilde zo’n luchtige wijde broek, die de meeste vrouwen hier dragen, want het werd al warmer en een spijkerbroek dragen is dan niet echt fijn meer. Maargoed, ik volgde netjes zijn route en kwam op allerlei plekken uit, behalve waar ik zijn wilde. Toen was het lunchtijd en bleek dat ik weer vlakbij Durbar Square was, een pokke eind van de OR2K af pff…Ik aan nog een aantal Nepalezen de weg gevraagd, maar allemaal wezen ze een andere kant op. Niet echt betrouwbaar dus, die Nepalezen als het gaat om de weg vragen. Ik was gewoon verdwaald in Kathmandu haha. Uiteindelijk na 20 minuten wel het juiste adres gevonden en heerlijk geluncht. Daarna de makkelijkste route naar het busstation teruggenomen. Wel in het bezit nu van een blauwe harem-achtige broek.

In het 6e weekend ben ik op zaterdag weer naar Swayambunath geweest. Heb deze keer eindelijk de echte tempel gezien haha..Moest er eerst een flinke rot-trap voor oplopen en 200,00 roepies betalen, maar had daarna wel een mooi uitzicht over Kathmandu. Ook de bergen lagen er die dag helder bij, dus best mooi. Toevallig was er een ritueel met Monniken bezig en dat was wel interessant om naar te kijken. Echt mooie foto’s daarvan heb ik niet kunnen maken, aangezien ik een poging deed tegelijk met honderd andere toeristen maar ach..In eerste instantie weer weinig apen gezien, totdat er een man met koekjes ging strooien. Toen kwamen ze met hordes uit de bosjes vandaan. Ik heb de dag afgesloten in een tentje (bakkerij) in Thamel, waar ze heerlijke croissantjes en verse broodjes hebben. Mezelf heerlijk verwend met een croissantje, brownie en een cappuchino voor maar 300,00 roepies (ong. 3 euro). Erg lekker.

De zondag ben ik met 3 vrijwilligers naar Patan geweest. Weer veel tempels gezien, die erg leken op die van Bhaktapur en Kathmandu. Hierdoor vond ik ze niet echt fascinerend meer, maar wel veel foto’s genomen uiteraard. Daarna doorgegaan naar een massage salon voor een Full-body massage van 2 uur, voor maar 1200 roepies. Heerlijk!!! De anderen gingen alvast door naar Kathmandu en ik sloot daarna ook aan om met z’n 6sen te eten bij de Steakhouse. Ik heb daar echt een lekker stukje vlees op. Gerust vergelijkbaar met vlees van Kees haha. Betaalde er ( met een cola), 820,00 roepies voor. Daarna met z’n 3en een taxi naar huis genomen. Blijkbaar vond de taxichauf het niet zo leuk dat we gezellig zaten te kletsen, want al gauw zette hij keihard de radio aan, Nepalese muziek. Praten was geen optie meer...

Het 7e weekend waren we van plan om met 5 vrijwilligers naar Nagarkot te gaan, maar het was erg bewolkt, waardoor we geen uitzicht zouden hebben. Ook begon het aan het eind van de middag te regenen, non stop, tot zeker midden in de nacht. Het leek net Nederland. We besloten daarom om naar Kathmandu te gaan. Half 5 namen we de bus. Rond 6 uur kwamen we aan in Kathmandu en was het tijd voor een pizza-tje in één van de beste Pizzaria’s van Thamel, gevolgt door een film in de bioscoop en een stapavond. De pizza was heerlijk (pizza Peperoni) en ik heb hem helemaal opgegeten, zelfs de randjes. Dan blijkt maar weer hoe fijn het is om iets bekends te eten. Daarna namen we de taxi naar de bios en zaten we redelijk krap in de tijd, want we moesten er half 8 al zijn. We vroegen de taxi ons af te zetten bij City Mall, een winkelcentrum met op de bovenste verdieping een bioscoop. Eenmaal daar aangekomen twijfelde ik al of het wel de goeie Mall was. Toen in de lift bleek dat de bioscoop op de 4e verdieping was, zag ik idd dat we in de verkeerde Mall waren. Degene waar we moesten zijn, had namelijk 7 verdiepingen. We zijn toch naar boven gegaan om te kijken of ze de engelse film ook daar draaiden, maar helaas, de hadden alleen nog Hindi-films. Dat ging er bij ons niet in. Zo snel mogelijk hebben we weer een nieuwe taxi genomen en zijn we naar de goede gegaan, die CivilMall bleek te heten. Ach ja..een klein verschilletje in naam. Uiteindelijk 10 minuten te laat daar de 7e verdieping bereikt en heerlijk film kunnen kijken (het was Beautifull Creatures, best ok en in ieder geval beter dan de nieuwe Die Hard film haha). Afgesloten met een bezoekje aan Sam’s Bar. Een café-tje met reggae muziek, muren vol geschreven door vorige gasten en lekkere cocktails. Prima vermaakt tot een uur of 12. Everest on ice gedronken (wodka, gin, pineappleand cream) voor 285,00 roepies, smaakte erg goed. Daarna was het bedtijd en hebben we geslapen in ThamelGuesthouse voor maar 400,00 roepies per kamer. Heb geen oog dicht gedaan, zo’n hard bed en nog harder kussen (en waarbij je ook nog twijfelt of het wel schoon is), maar wel goedkoop haha en dichtbij de uitgaansplek (hartje Thamel). Dus ja..wat wil je nog meer?!?
De volgende ochtend weer afgesloten bij het bakkertje en een heerlijk vers bruin broodje gegeten. Dat maakte de slechte nacht weer goed.

Weekend 8 waren we opnieuw van plan om naar Nagarkot te gaan. De hele week was het helder weer geweest, maar in het weekend begon de lucht weer te betrekken. Ik was de week niet fit geweest, een behoorlijke verkoudheid opgelopen en de donderdag ervoor ook weer buikgriep. Ik besloot daarom (en vanwege het twijfelachtige weer) niet mee te gaan en dit weekend te beschouwen als een bijkom/relax weekend. De zaterdag ben ik nog wel naar Kathmandu geweest en heb ik wat souvenirs geshopt en de lekkerste hot chocolat cake van Kathmandu gegeten bij de OR2K. Dit is zo’n brownie, waarbij de binnenkant nog lekker zacht is. Daarnaast krijg je er ook nog een bolletje vanille ijs bij. Daar kom ik nog vaker voor terug!

Op zondag heb ik mijn eerste ansichtkaarten verstuurd en heb ik voor het eerst geskyped met mijn ouders en Kelly. Ik heb sinds kort via via de laptop van Britt (één van mijn nichtjes) hier gekregen. Dit maakt het net even wat makkelijker om contact te houden met Nederland en om mijn lessen voor te bereiken. Daarnaast ben ik gaan informeren naar een mogelijke trekking. Ik wil graag halverwege maart de Langtang trekking gaan doen in Nepal. Hoopte dit met een andere vrijwilliger te doen, maar helaas komt mijn planning en die van de andere vrijwilligers niet overeen. Ik ga de trekking tussendoor doen, omdat het in mei te heet is om te trekken. De week die ik dan tussendoor vrij ben, plak in aan werkdagen aan mei vast.

De zaterdag van dit weekend hadden alle vrijwilligers hun eigen plannen (weekendje yoga, voor school aan de slag, werken in Swarga), dus ben ik alleen op pad gegaan. Ik ben gaan wandelen naar wat wij noemen ‘het lelijke Boeddha beeld’. Bij helder weer is het vanuit Bhaktapur te zien, want het beeld staat op een kleine berg ong. 2 uur lopen van Bhaktapur vandaan. Ik kon van huis gaan zonder vest en ging er vanuit dat ik m’n zonnebrand nog thuis kon laten, maar eenmaal terug in Bhaktapur moest ik constateren dat mijn hals eenzijdig een mooi rood kleurtje heeft gekregen. En dat in maart..Eenmaal op de top van de berg, was het beeld van dichtbij net zo lelijk als in de verte. Wel was er een mooie plek om te picknicken, waarbij je kon genieten van het uitzicht (natuurlijk weer stoffig, dus geen bergen in de verte voor mij). Al gauw kwam ik er achter dat ik niet naar een attractie ging kijken, maar de ik de attractie was. Er was een gezin van ong. 10 Nepalezen aan het picknicken en die kwamen na 5 minuten vragen of ze met me op de foto mochten. Ik stemde toe, waarna ik afzonderlijk met elk familielid op de foto moest, met alleen de zussen, alleen de broers, alleen de moeder en met het hele gezin..de foto’s werden gemaakt met 6 verschillende mobieltjes. Ik hoop dat ik een mooi plaatsje in hun fotoboek krijg haha. Daarnaast kwam er nog een vader met een klein meisje met me praten. Het meisje was nog jong en had nog nooit een blanke gezien. Vandaar dat hij even kwam babbelen. Ben na een half uurtje zitten weer terug gelopen. De dag geëindigd met een etentje met de vrijwilligers.

De zondag was heel relaxed. Rond half 11 met de bus richting (jawel alweer) Kathmandu geweest. Daar lekker souvenirs geshopt en gegeten (jawel alweer) bij de OR2K. Deze keer bestond mijn maaltijd uit een tomatensoepje met een hard broodje met boter. Lekker Nederlands. Ik ging op pad met Laurien en rond een uur of 3 ’s middags hadden we met de andere vrijwilligers afgesproken in de Garden Of Dreams. De Garden of Dreams is een mooie ommuurde tuin vlak naast Thamel. Je kan er voor 200 roepies naar binnen en genieten van de stilte en de mooie architectuur van de tuin. Ook schijn je er lekker te kunnen eten, maar dan betaal je wel de Europese prijzen. Dit hebben wij niet gedaan. Daarna ben ik nog even langs een travelagency geweest om de trekking definitief te boeken. Het staat nu vast dat ik 16 maart een 8 daagse trekking ga doen in het gebied Langtang. Dat betekent de bergen in en zwoegen, maar als het goed is wel een mooi zicht op de bergen en genieten van de verschillende kleine groepjes bevolking die je in de bergen tegenkomt. Ben benieuwd. Daarna zijn we met z’n 5ven een taxi voor 4 ingedoken en hebben we 20 minuutjes lekker krap de route terug afgelegd naar Bhaktapur. De dag afgesloten met een etentje bij Watshala (ofzoiets), een onopvallend restaurantje op Durbar Square, we waren in ieder geval de enige klanten haha. Wel gezellig was het!!

xx Shama

p.s. eindelijk zijn ze voor me naar het postkantoor gegaan en ik ben nu in bezit van 2 leuke kaarten. Eentje met tulpen in regenlaarzen op de voorkant en de ander met 'heel veel liefs'. Bedankt!! Ze hebben een mooi plekje op m'n bureautje in m'n slaapkamer gekregen:)